wtorek, 3 stycznia 2012
Błogosławieni...
Kazanie na górze prowadzi cielesnego człowieka do rozpaczy, i właśnie to jest celem Jezusa. Gdy osiągamy punkt rozpaczy, pragniemy przyjść do Jezusa jako nędzarze i przyjąć Jego dobro. "Błogosławieni ubodzy w duchu" - oto pierwsza zasada królestwa. Dopóki żyjemy zarozumiałą, opartą na własnej sprawiedliwości myślą, że możemy działać jeśli Bóg pomoże - On pozwoli nam tak funkcjonować, aż skręcimy kark naszej ignorancji na jakiejś przeszkodzie. Wtedy dopiero będziemy chcieć przyjść i otrzymywać Jego dobro. Opoką Królestwa Jezusa Chrystusa jest bieda, a nie posiadanie; nie decyzje dla Jezusa, lecz poczucie całkowitej daremności - "nie potrafię nawet tego zacząć". Wtedy, mówi Jezus, "błogosławieni jesteście". Tak właśnie wygląda początek, choć przekonanie że jesteśmy biedni może zabrać nam trochę czasu.
Oswald Chambers - Kazanie na górze - rozważania
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
To wspaniała książka, polecam ją wszystkim. Chambers zwraca uwagę na coś, co jest kluczem do zrozumienia Kazania na górze. Jezus stawia przed nami zadania nie do wykonania, wyśrubowane normy, których nie jesteśmy w stanie wypełnić. Chodzi o to, by słuchacze uznali to i zaczęli wołać do Boga, by zesłał im Pomocnika, który uzdolni do wypełnienia oczekiwań Jezusa. Po lekturze tej książki zadaję sobie wciąż pytanie jak niewierzący (a często to obserwuję) mogą uznawać Kazanie za sedno nauczania Jezusa i przeciwstawiać całej reszcie Ewangelii.
OdpowiedzUsuń