Cóż, jeżeli czytelnik w ten sposób myśli oraz zachwyca się takimi uduchowionymi wyjaśnieniami, równie dobrze może zamknąć tę książkę. Nigdy nie zrozumie właściwie przypowieści naszego Pana. Ani też nigdy nie będzie w stanie zrozumieć księgi Objawienia. Podkreślmy fakt, że ta interpretacja od początku do końca jest niepoprawna. Kompletnym błędem jest doszukiwanie się ukrytych znaczeń, zastanawiać się, co oznacza biedny człowiek, który dostał się między złodziei, co symbolizują złodzieje, kapłan, lewita, dobry Samarytanin, wino, oliwa, muł, gospoda oraz dwa denary. Żadna z tych rzeczy nie ma absolutnie żadnego „głębszego", duchowego znaczenia! Jeśli muł ma być uduchowiony, kto ma dokładnie ustalić, jakie jest jego znaczenie? A co z dwoma denarami? Czy reprezentują dwa Sakramenty, Słowo Boże i Sakramenty czy dwa testamenty? Kto to ustali? Nie wynika to z kontekstu przypowieści i dlatego nie powinniśmy doszukiwać się głębszego znaczenia.
Z pewnością wszystkie te elementy przypowieści: wino, oliwa, kapłan, lewita, gospoda, dwa denary itd. posiadają wartość, ponieważ bez nich przypowieść byłaby niekompletna i nie niosłaby żadnego przekazu. Jednak nie powinniście przypisywać odrębnego, duchowego znaczenia każdemu z tych elementów. Po prostu, służą temu, by parabola była kompletna. Wówczas, gdy przeczytacie całą przypowieść, powinniście zapytać: „Jakie jest znaczenie tej przypowieści, postrzeganej jako całość?". Każda parabola uczy jednej, głównej prawdy. Małe studium kontekstu zwykle czyni tę prawdę doskonale wyraźną. W świetle Łukasza 10:25-29 oraz wersetów 36 i 37, widzimy, że znaczenie tej pięknej historii jest takie, że powinniśmy być bliźnimi dla każdego, kogo Pan postawi na naszej drodze, a nie zastanawiać się na tym, kto jest moim bliźnim.
