Nie oznacza to, że innych autorytetów nie ma. W szczególności nie oznacza to, że autorytetem nie jest kościół bądź rodzina. Zarówno Kościół, jak i rodzina, ma z Bożego nadania autorytet w określonej dziedzinie życia. Niemniej, nie są to autorytety samodzielne, suwerenne, najwyższe. Zasada sola Scriptura oznacza uległość tych dwóch autorytetów względem objawienia Pisma Świętego. tylko Pismo jest nieomylne. Choć Bóg prowadzi Kościół, to bez charyzmatu nieomylności. Kościół mylił się i myli, i aby móc wracać na Boże drogi, musi nieustannie przeglądać się w czystym lustrze Bożego Słowa. To Boże Słowo jest nieomylnym drogowskazem dla oznaczonego słabościami Kościoła. Dziś wielu uważa na odwrót: że Pismo Święte ma miejsca, w których się myli, o czym z Bożym autorytetem potrafi orzec Kościół. Niby jak? Jeśli człowiek poprawia Boga, Bóg nie jest Bogiem. Źródłem wiary Kościoła jest Słowo Boże, a nie źródłem Słowa Bożego jest wiara Kościoła. Źródłem Słowa Bożego, jeśli te słowa mają faktycznie znaczenie, jest Bóg, nie człowiek (jakkolwiek ludzie są używani w pojawieniu się owego Słowa na świecie). Twierdzenie więc, że Kościół ma autorytet oceniać Słowo Boże, to roszczenie do bycia jak Bóg, bądź faktyczna niewiara w Jego objawienie.
Ta zasada mówi więc i o tym, że świętość i czystość Kościoła jest uwarunkowana ciągłym, czujnym procesem trwania w prawdzie. Z łaciny nazywana jest semper reformanda (ciągła przemiana), a pochodzi z hasła: kościół Reformacji to kościół, który ciągle się reformuje (łac. ecclesia reformata semper reformanda est).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz